Birlikte rahmet ayrılıkta azap var derken ne kadarda doğru söylemiş söyleyen.Öz birlikten gün geçtikçe uzaklaşılırken ne kadarda zor oluyor birlik çağrısı.Birlikte omuz omuza verilen mücadeleler azim edilerek başarılan kazanımlar göz önünde birer birer kaybediliyor her an.Osmanlı devletini yıpratan güçsüzleştiren ve en sonunda çöküşe götüren günler bugünde Türkiyenin üzerinde kara bir bulut gibi dolaşır hale gelmekte.Komşusuna namusunu emanet ederek giden babalar,akrabasının çocuğuna kendi çocuğu gibi sahip çıkan anneler ve arkadaşlarını kendi öz kardeşinden ayırmayan evlatlar ne oluyorda bugün birbirlerini düşman görür hale geliyorlar.Aynı değerleri savunan siyasetçiler,aynı görüşe inanmış politikacılar ve aynı öz kültürün evlatları olan akademisyenlerin dilleri neden farklı konuşur hale gelmekteler.Vatanın öz değerleri, kan akıtılmış vatan toprakları, kültürü, dili ve dini gün geçtikçe ortaya atılan farklı entrikalarla her an bitişin,dağılmanın ve çöküşün eşiğine gelmiş durumda.Giden hiç bir şeye çağre bulunamayacak , elden çıkan tekrar kazanılamayacak ve biten bir kez daha başlamayacağı bilindiği halde neden uyuyorsun Türk milleti.Çakallar kol gezerken yurdunda bırak misafirperverliğini artık haine kucak açmayı. Artık uyuduğun yeter kalk ve özüne dön emanetine sahip çık uyuma Türk milleti, ayrılık sana bir şey kazandırmadı bir kez daha kalk ve tek vücut ol. Üstteki gök çökmedi alttaki yer yarılmadı sana kim tasmalık edebilir titre ve özüne dön.