Demokrasinin vazgeçilmezi siyasi partilerdir. Peki siyasi partilerde ne kadar demokrasi var? Maalesef yok. İşte sorunda buradan kaynaklanıyor. Siyasi partiler kanunu, genel başkanlara partilerin tapularını vermiş. O istemezse partide hiçbir taş yerinden oynamıyor. Taşı oynatmaya çalışan da hain oluyor ve ihraç ediliyor. Yani, bu düzende partiler feodal yapılar tek adam rejimleri gibi yönetiliyor. Genel başkanların seçtiği il başkanları ve delegeler tekrar genel başkanı seçiyor. Hiçbir genel başkanın görev süresi belli değil koltuğa oturdu mu? Tamam! Ağa da o paşa da… Her genel başkan kendi mutlu azınlığını ve ekibini oluşturuyor.ve bir kısır döngüde hepsi demokrasinin güzelliklerinden erdemlerinden bahsediyorlar. Bu yapılardan da bizler demokrasi bekliyoruz. Rahmetli Muhsin Yazıcıoğlu’nun dediği gibi “iktidarlar hem demokrat hem muktedir değil. Muhalefet demokrat değil. Biz bunlara mecbur muyuz?”

İşte bu siyasi düzenden çözüm bekliyoruz. Ama muhalefet geçmişten günümüze değişen bir şey yok. Bu siyasi düzen değişmediği müddetçe kim gelirse gelsin ezilen yine millet olacak.  Yani, sorunları çözmesi gereken siyaset, sorunların bizzat kaynağı…

İşte Milli Yol Partisi olarak bizler diyoruz ki,

Genel başkanların görev süreleri belli olmalı (en fazla iki dönem) ve bu anayasal hüküm haline getirilmelidir. Koltuğa oturan kalmasını da bilmelidir.

Genel başkanları delegeler değil partinin üyeleri seçmelidir. Taban demokrasiye geçilmelidir.

Yerel siyaset güçlendirilmeli, milletvekili adaylıkları yine üyeler tarafından belirlenmelidir.

İşte gömleğin ilk düğmesi olan siyasi partilere demokrasi gelmedikçe diğer düğmeler hep yanlış iliklenecektir. Bu koltuk siyaseti uğruna millet hep cefa çekecektir. Siyasi partiler kanunu ve seçim kanunu değişmediği sürece dün de böyle bugün de böyle … Yarından umut, Milli Yol!